Dünya ictimaiyyətinin gözü qarşısında hər cür vandalizmi, faşist-dağıdıcı siyasəti həyata keçirən, insanlıq düşməni terrorçuluğu qurduğu dövlətin baş tacı etmiş ermənilərə hələ də bir sıra dünya ölkələrindən dəstək gəlməkdə və apardıqları işğalçılıq fəaliyyətlərinin, törətdikləri insanlıq faciələrinin aqibəti görülməməkdə, uşaq-məsum qatili bu cinayətkarların həyata keçirdikləri sivil qətliamlarına əsaslı hüquqi qiymət verilməməkdədir. Ayrı-ayrı beynəlxalq təşkilatlardan, dünyanın ən üst ali idarəetmə qurumlarından, bir çox müvafiq tribunalardan “insan azadlığı”, “demokratiya”, “insan haqlarının müdafiəçisi” kimi çıxış edən ictimai-siyasi xadimlər bu gün “özlərinin dünya siyasətləri”ni subyektiv amillərlə deyil, obyektiv əsaslarla, dünyəvi insani dəyərlər konteksindən analiz etməli və bu dəyərlərə hörmətlə yanaşmalıdırlar. Separatizmi dəstəkləməməlidirlər. Hər hansı bir dövlətlərarası münaqişənin həlli üçün beynəlxalq müstəvi üzərindən öhdəliklərinin olub-olmamasına baxmayaraq insanlıq faciələrinə biganə qalmamalıdırlar. Hal-hazırda ölkəmizdə beynəlxalq ictimaiyyətinin seyrində həyata keçirilən ermənilərin vəhşi təxribatlarına, mülki qətliamlarına cavabsız olmamalı, Qafqaz siyasətlərinə erməni-yırtıcı bəbəklərilə baxmamalıdırlar. Əgər zamanında baş verən gerçəkliklərə düzgün, obyektiv yanaşma tərzinə malik olsaydılar əslində bu münaqişə ya baş verməzdi ya da problemin dərhal həlli ilə bağlı BMT-nin müvafiq qətnamələri çoxdan icra edilmiş olardı. Amma, susdular; onlar susduqca da ədalətsizliklər daha da çoxaldı, əzəli düşmənlərimiz bir qədər də azğınlaşdılar. Həqiqət isə dəyişməz olaraq qaldı; Xalqımızın göz yaşları ilə uzun illərdən bəri yaşatdığı Vətən torpaqlarının qanlı yaddaşı, törədilən faciələrin Xocalı fəryadı, amansızcasına hətta günümüzdə də qətlə yetirilən dinc sakinlərin, evində hüzur içində uyuyan körpə uşaqların qətliamı kimi..
Vaxtilə dünyanın müxtəlif ərazilərində bir çox ölkələrin, imperiyaların himayəsinə sığınaraq vətənsiz, dövlətsiz qalan bu nankor məxluqlara (çünki insanlıq etmədilər) dədə-babalarımızın canları, qanları bahasına qoruyaraq bizlərə miras buraxdıqları, əmanət qoyduqları müqəddəs torpaqlarımızdan pay verdik, Böyük Ürəklərimizi ortaya qoyaraq süfrələrimizi açdıq və ruzimizi paylaşdıq.. Onlarsa torpaqlarımıza göz dikdilər; öz mənfur, məkrli, çirkin planlarıyla və əlbəttə ki havadarlarının dəstəyinə güvənərək xalqımızı fürsət düşdükcə öz doğma yurd-yuvalarından köçə məcbur etdilər. Qəddarlıqlarının cəzasını almaq yerinə gor dəstəkçilərindən hətta mükafatlarını da aldılar. Sonda o qədər azğınlaşdılar ki, bütün Vətən torpaqlarımızın işğalı hesabına “böyük ermənistan” quracaqlarının utopik xülyasına belə düşdülər... Allahım, biz harada və necə səhvlər eləmişik ki, bu qədər kiçilmişik; qarşı gəlməyi belə nüfuzumuza sığışdırmadığımız bir toplumla düşmən olmaq məcburiyyətində qalmışıq!.. Axı onlar tarixin heç bir mərhələsində və heç bir yerində (zaman və məkan anlamında) ümuminsanlıq üçün yararlı olan humanist bir addım atmamışlar; ata bilməmişlər. Eynilə lənətlənən bir qövmün taleyin hökmünə buraxıldığı kimi; “ermənilər həmişə başqa dinə xidmət edən hökümüdarların hakimiyyəti altında olmuşlardır. Nəticədə öz fikir və duyğularını ifadə edə bilməyən bic və dələduz adamlara çevrilmişlər” – Aleksandr Düma (fransız mütəfəkkir); “sən köləsən, sən qorxaqsan, çünki sən ermənisən” – Aleksandr Sergeyviç Puşkin (böyük rus şairi); “Dərisi ağ olan qulların ən pisi ermənilərdir. Günahları çoxdur, onlar sadəcə dəyənək və qorxu ilə idarə olunurlar” Adam Mets (isveç ədibi) və başqalarının, bir sözlə dünyanın müxtəlif yerlərində düşünərək yaşayan insanların rastlaşdıqları və eşitdikləri bu məlunlara olan təhlili münasibətlərini çoxsaylı nümunələrlə xeyli genişləndirmək mümkündür. Adətən bir hadisəni, yeni bir fikri, layihəni əsaslandırmaq üçün çoxsaylı nümunələrə, istinadlara və ya peşəkar təsdiqedici dəlillərə müraciət olunur. Amma, əslində erməni xislətini bəyan etmək üçün bunların heç birinə ehtiyac duyulmur. Çünki “ermənilik” artıq “vəhşilik", “dinsiz-imansızlıq”, “qansızlıq”, hər cür “həyasızlıq”, “vicdansızlıq”dır; həmçinin “vandalizm” və “faşistlik”dir. Odur ki, bu yırtıcı-ziyanvericilərdən, bitib tükənmək bilməyən şərin, batilin daşiyıcısı, iblisin ta özü olan erməni mənfurlarından birdəfəlik xilas yolu Ölkəmizin Haqq və İman dolu mübarizəsini böyük əzmlə dəstəkləməmiz, Ümumxalq birliyimizlə hər daim Dövlətimiz və Şanlı Ordumuzun yanında olmamızdır. İnşallah Böyük Qələbəmiz yaxındadır!

Dəyanət Əskərov
Lənkəran Dövlət Universiteti Azərbaycan dili
və ədəbiyyatı kafedrasının müəllimi

Daxil olundu: 02.11.2020 » Oxundu: 825
Xəbər xoşunuza gəldi? Dostlarınızla paylaşın!